Sostilar Comp 8x0,5mg

• Stoornissen die gepaard gaan met hyperprolactinemia, zoals amenorroe, oligomenorroe, anovulatie en galactorroe.
• Hypofyse-adenomata gepaard gaande met prolactinesecretie (micro- en macroprolactinomata), idiopathische hyperprolactinemie of het lege sellasyndroom gepaard gaande met hyperprolactinemie, de onderliggende basispathologieën die bovenvermelde klinische tekens teweegbrengen

Welke stoffen zitten er in Sostilar? - De werkzame stof in Sostilar is cabergoline. Elke tablet bevat 0,5 mg cabergoline. - De andere stoffen in Sostilar zijn leucine, watervrije lactose.

Neemt u nog andere geneesmiddelen in? Gezien zijn werkingsmechanisme mag Sostilar niet gelijktijdig met dopamine-antagonisten toegediend worden (zoals geneesmiddelen behorend tot de groep van fenothiazines, butyrofenonen, thioxanthenes of geneesmiddelen tegen de misselijkheid en het braken zoals metoclopramide, domperidone, alizapride, enz.) daar hierdoor zijn doeltreffendheid verminderd of tenietgedaan kan worden.

Voorzichtigheidshalve is het beter de gelijktijdige toediening van Sostilar met andere geneesmiddelen van dezelfde groep, de moederkorenalkaloïden, te vermijden. Voorzichtigheidshalve wordt aanbevolen de gelijktijdige inname van Sostilar met antibiotica van de groep van de macroliden te vermijden (zoals erytromycine, troleandomycine, josamycine) want dit zou een verandering van de werkzaamheid en/of bijwerkingen kunnen veroorzaken.

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Soms werden gevallen van overgevoeligheidsreacties (allergie) waargenomen. Een allergische reactie kan gepaard gaan met ernstige verschijnselen zoals ademhalingsmoeilijkheden of een algemene malaise (shock). Contacteer onmiddellijk uw arts.

Een overmatige slaperigheid en episodes van plotseling in slaap vallen kunnen zich voordoen (zie rubriek 2: "Rijvaardigheid en het gebruik van machines").

De volgende bijwerkingen werden vermeld tijdens klinische onderzoeken of bij normaal gebruik (waargenomen na het op de markt brengen van het geneesmiddel) en hun frequentie van optreden kon worden bepaald.

De bijwerkingen waren gewoonlijk licht tot matig, kwamen hoofdzakelijk voor tijdens de eerste twee weken van de behandeling en verdwenen meestal spontaan bij voortgezette behandeling.

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij meer dan 1 op de 10 patiënten):

 Hartklepstoornissen en gerelateerde stoornissen, bijv. ontsteking van het hartzakje (pericarditis) of weglekkend vocht in het hartzakje (pericardiale effusie). De eerste symptomen van deze stoornissen kunnen zijn: ademhalingsmoeilijkheden, kortademigheid, pijn op de borst of rugpijn en gezwollen benen. Als bij u één van deze symptomen optreedt, moet u onmiddellijk uw arts waarschuwen.

Overgevoeligheid voor cabergoline of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen of voor één van de moederkorenalkaloïden.
Antecedenten van pulmonaire, pericardiale en retroperitoneale fibrotische aandoeningen ( Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik: Fibrose en hartklepaandoening en mogelijk daarmee verband houdende klinische verschijnselen).
Voor langdurige behandeling: bewijs van cardiale valvulopathie, vastgesteld door middel van echocardiografie voorafgaand aan de behandeling ( Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik: Fibrose en hartklepaandoening en mogelijk daarmee verband houdende klinische verschijnselen).

Hyperprolactinemie

• Aanbevolen startdosis: 0,5 mg/week, als één enkele dosis of verdeeld over twee dosissen (bv. op maandag en donderdag) per week.
• Geleidelijke dosisverhoging door het toevoegen van 0,5 mg/week met intervallen van één maand
• Therapeutische dosis: 0,25 mg tot 2 mg/week.
• Max. 4,5 mg/week en max. 3 mg/dag

Toedieningswijze

• Inname tijdens de maaltijden om het risico op gastro-intestinale bijwerkingen te reduceren.
• Bij patiënten met een bekende intolerantie voor dopaminerge geneesmiddelen, kunnen de bijwerkingen beperkt worden door de behandeling te starten met een verminderde dosis (bijvoorbeeld 0,25 mg eenmaalper week) en vervolgens de dosis progressief te verhogen tot de optimaal therapeutische dosis bereikt is.
• In geval van persisterende of ernstige bijwerkingen kan door een tijdelijke verlaging van de dosering, gevolgd door een meer geleidelijke verhoging (bijvoorbeeld om de twee weken 0,25 mg verhoging van de weekdosis) de tolerantie voor cabergoline verbeteren.